Ποιον, Πότε, Γιατί ερωτευόμαστε…;

”…ο έρωτας έχει κάτι το τόσο χαρακτηριστικό…που δεν μπορούμε να τον κρύψουμε όταν υπάρχει…ούτε να τον προσποιηθούμε όταν δεν υπάρχει…” Μadame de Sablé

Μπροστά στον έρωτα ακόμα και τα πιο έξυπνα εγκεφαλικά κύτταρα υποκύπτουν. Από πολλούς ο έρωτας θεωρείται η πιο ακραία συναισθηματική κατάσταση στη ζωή μας. Μια κατάσταση κατά την οποία η λογική υπολειτουργεί, χρόνιες υποσχέσεις απέναντι στον εργένη εαυτό μας καταπατώνται, ενώ παράλληλα αρχίζουν οι υπερβολές. Ωστόσο, ο κάθε άνθρωπος βιώνει μοναδικά αυτή τη συνθήκη: είτε μ’ένα ανεξήγητο χαμόγελο μέχρι τα αυτιά, είτε με κομμένες φλέβες και Καρρά στη διαπασών.

Ο Freud αναφέρει πως ο έρωτας έρχεται μέσω της σεξουαλικής ικανοποίησης. Σταδιακά και άκρως συνειδητά! Μεταγενέστερες προσεγγίσεις διατηρούν μια επιφυλακτικά διαφορετική άποψη.

Ποιον, Πότε, Γιατί ερωτευόμαστε….;

Κοινό ενδιαφέρον: οι άνθρωποι από φύση μας αποφεύγουμε τα αρνητικά συναισθήματα. Κατά συνέπεια, αφηνόμαστε σε ανθρώπους που παρουσιάζουν ενδιαφέρον προς εμάς και εν τέλει, τους ερωτευόμαστε.
Συγχρονισμός: δεν είμαστε πάντοτε έτοιμοι για να δεχθούμε τον έρωτα. Οι άνθρωποι περνάμε φάσεις που είμαστε ανώριμοι ψυχικά να δεχθούμε αλλαγές στη ζωή μας (ο έρωτας είναι μια μεγάλη αλλαγή από μόνος του). Όταν ωριμάσουμε αρκετά και η πιο μικρή αφορμή είναι αρκετή, σ’αυτήν τη φάση και το μελλοντικό ταίρι πρέπει να έχει καλό timing.
Κοντινότητα-Μυστήριο: όχι, η πολλή οικειότητα δεν χαλάει τη μαγεία του έρωτα! Ίσα ίσα προτιμάμε άτομα του στενού κοινωνικού περιβάλλοντος, ακριβώς γιατί υπάρχει έτοιμη η οικειότητα που απαιτείται. Παρόλα αυτά, ένα μικρό μυστήριο είναι η διαρκής σπίθα που αναζωογονεί τον έρωτα.
Συμμετρία-Μου θυμίζεις τη μάνα μου…..: έρευνες έδειξαν πως ζευγάρια που διατηρούν σχέση για μεγάλα χρονικά διαστήματα έχουν κοινά χαρακτηριστικά. Υποσυνείδητα προτιμάμε τέτοια άτομα. Από την άλλη, ο Jung υποστηρίζει πως ψυχικά κενά-και μη, που έχουν προκληθεί από τους γονείς μας κατά την παιδική μας ηλικία, είναι μια καλή αφορμή για να αναζητήσουμε άτομα με παρόμοιες συμπεριφόρες υποσυνείδητα.
Υποσυνείδητο ταίριασμα: όσο και να θέλουμε να πιστέψουμε πως τα ομώνυμα έλκονται, η χημεία έρχεται και μας διαψεύδει. Ο άνθρωπος αναζητά υποσυνείδητα το άλλο του μισό σε άτομα εντελώς διαφορετικά από τον ίδιο. Έχουμε την ανάγκη όχι να ζούμε με έναν άνθρωπο ίδιο με εμάς, αλλά μ’έναν άνθρωπο που ακόμα και με ίδια βιώματα θα σκεφτεί λύσεις που ίσως εμείς δεν θα τις φανταζόμασταν ποτέ. Αυτό είναι το άλλο μας μισό. Πόσα είναι τα παραδείγματα ζευγαριών που διατηρούν χρόνια σχέση, και βλέπουμε τον έναν να φωνάζει και τον άλλον με ψυχραιμία να εξηγεί…σκεφτείτε να φώναζαν και οι δυο…..